‘Van het lezen van citaten
wordt men niet erudiet.’
Mócht het in die zin niet baten,
zinloos is het niet.
Soms blijkt zo’n duidelijke wenk
een zeer gewenst geschenk.
Digitale wereld van de letterkunst.
‘Van het lezen van citaten
wordt men niet erudiet.’
Mócht het in die zin niet baten,
zinloos is het niet.
Soms blijkt zo’n duidelijke wenk
een zeer gewenst geschenk.
Qui laborat orat
Wie zich echt heeft ingezet
werkte waarlijk in gebed.
Nudisten in ‘us’ Boteburen.
‘Ga jij niet naar buurs kloten gluren!’
zeg ‘k ruw tot ‘it wiif’,
maar zij antwoordt lief:
‘En jij niet naar haar blote turen!’
Nu ’t lijf in langzaamheid verzeilt,
vergaan de dagen snel, terwijl ‘t
leven holt en peest, racet, sjeest.
De tijd verloopt niet, die verijlt.
Nuttige opmerking
Een driehonderdponder te Haerst
vond diëten van alles het naarst.
Als hij zit te mokken
en doorgaat met schrokken,
zegt Mien: ‘Tja, wat weegt nu het zwaarst?’
Een kannibaals vrouwtje te Dokkum
zei, denkend aan buurman: ‘Ik lok ‘m!
Van iemand zo zwaar
eet ik wel een jaar.
Ik rook of ik kook of ik wok ‘m.’
Ze bonden ze vast
en – zeer ongepast –
op ’n bord las men: GRATIS! NEEM ZÉ MEE!
Een slisser uit Fries Besseburen
moest zijn handicap zeer bezuren.
Hij noemde expref
echt nooit zijn adref:
je buur leg je niet in de luren!
In ’t zogeheten ‘Land der vrijheid’
leiden wapens niet tot blijheid.
Het vrij bezit staat velen tegen,
men laat zich echter niet bewegen.
Die makke kan alleen vervallen
door de bezitters af te knallen?
(Naar aanleiding van de zoveelste moordpartij)
Hun aanbod is gratis, maar tevens
vraagt men me naar al m’n gegevens.
Men acht mij, denk ik, even dom
als de beroemde hond van Dik Trom.